6 gündür açlık grevine devam etmekte olan vicdani retçi arkadaşımız İnan’ın görüşüne bu hafta da gittik. Ancak cezaevi yönetiminin keyfi ve tutarsız uygulamaları nedeniyle, İnan’la görüşemedik. Cezaevi yönetimi önce İnan’ın annesinin gelip görüştüğünü, bu nedenle İnan’ın görüş hakkının bittiğini; sonra da İnan’ın akrabası olmadığımız için onunla görüşemeyeceğimizi beyan etti. Bu süre içerisinde İnan’ın annesinden ve avukatından, İnan’ın durumuna ilişkin bilgi aldık.
İnan, açlık grevine 22 Ekim’de başlamasına ve bunu beyan eden dilekçeyi cezaevi yönetimine iletmesine rağmen, cezaevi yönetimi tarafından “dilekçesi usule uygun olmadığı” gerekçesiyle açlık grevinde kabul edilmiyor. Bunun neticesinde ne düzenli doktor kontrolü gerçekleşiyor ne de cezaevi yönetimi su, şeker, tuz konusunda yardımcı oluyor. Bu uygulamayla çelişkili biçimde, İnan açlık grevindeki mahkûm muamelesi görüyor; diğer mahkûmlardan tecrit edilerek hücreye kapatılıyor, havalandırma ve banyo hakkı gibi haklardan mahrum bırakılıyor.
İnan’ın annesi doğal olarak oğlunun durumundan endişeli. İnan’la görüşe gittiğinde, cezaevi müdürü “Senin oğlun devletin yemeğini yemiyor. Senin oğlun PKK’li.” diye İnan’ın annesini tehdit ediyor, tıpkı daha önce İnan’a yaptığı gibi.
Devletin militarist zihniyeti orduda, cezaevinde… her yerde, ölmeyi ve öldürmeyi reddeden vicdani retçilerin direnişlerini kırmaya çalışıyor. Ancak bu zihniyet, askerlik karşıtı bireylerin vicdanlarını susturamayacak. Bizler Anarşist Perspektif olarak İnan’ın bu vicdani mücadelesini destekliyor, direnişini selamlıyoruz.
İnan’ın Buca Kapalı Cezaevi’nde maruz kaldığı olumsuz koşulları duyurmak, barış için yükselttiği vicdanının sesine kendimizinkileri eklemek ve “halkı askerlikten soğutmak” için bugün Ege Üniversitesi’ndeydik. Dağıttığımız bildiriler ve açtığımız masayla vicdani ret hareketinin toplumsallaşması için çabaladık. Barışın sesi yükselene dek savaş karşıtı çığlıklarımızı yükseltmeye devam edeceğiz.
